προεκκαθαίρω

Α

καθαρίζω εντελώς, εξαγνίζω προηγουμένως (α. «γῆν προεκκαθαίρειν», Ιώσ.

β. «τῇς ψυχῆς δικαιοσύνη προεκκεκαθαρμένης», Ευσ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + ἐκκαθαίρω «καθαρίζω εντελώς, εξαγνίζω»].